THE CLUB

ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ....Όταν το 1996 ο Παναθηναϊκός πάγωνε το Άμστερνταμ με το γκολ του Χρήστου και κατακτούσε την κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ για πρώτη φορά στο Παρίσι, οι συνεχόμενοι πανηγυρισμοί στους δρόμους και τις πλατείες του νησιού μας έδωσαν το ξεκάθαρο μήνυμα. Αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε από τους συνεχόμενους πανηγυρισμούς στους δρόμους και στις πλατείες του νησιού ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού στην Χίο έπρεπε επιτέλους κάπου να στεγαστεί και να οργανωθεί. Εξάλλου η παρουσία μας σε γήπεδα όλης της χώρας ήταν συνεχόμενη. Έτσι μπήκαν τα φυτίλια για την δημιουργία του πρώτου συνδέσμου. Κάπου εκείνη την περίοδο ξεκίνησαν να κυκλοφορούν τα περιοδικάκια των MAD BOYS  και από χέρι σε χέρι έφτασαν και σε μας. Αυτό ήταν η σπίθα, τα φυτίλια μας άναψαν την φλόγα για την 17χρονη έως τώρα πορεία του συνδέσμου μας.   Ο τότε πυρήνας των τρελαμένων πιτσιρικάδων πήρε την μεγάλη απόφαση και ο πρώτος σύνδεσμος του Παναθηναϊκού στην Χίο ήταν γεγονός στην περιοχή των Θυμιανών. Σε μια πολύ δύσκολη μάλιστα περίοδο για τον συνδεσμιακό χώρο του Παναθηναϊκού. Ο σύνδεσμος κάθε μέρα είναι γεμάτος και οι γνωριμίες γίνονται φιλίες. Οι πρώτες εκδρομές αρχίζουν να οργανώνονται και η παρουσία μας στα γήπεδα είναι πλέον πιο δυναμική. Μετά από δύο χρόνια από τη μια η απειρία και η κακή διαχείριση από την άλλη οι σπουδές και το φανταριλίκι, ο πυρήνας διασπάται και ο σύνδεσμος κλείνει. Όχι όμως για πολύ. Το 2002 ο πυρήνας του ΄96, ενήλικοι πλέον, μαζί με νέα τυπάκια που γαλουχήθηκαν γηπεδικά στην ιστορική Θύρα 13 έπειτα από την επιστροφή της ομάδας στην Λεωφόρο, πραγματοποιείται. Ο σύνδεσμος αρχίζει την επαναλειτουργία του σε έναν χώρο 20 τ.μ στο κέντρο της πόλης της Χίου. Τα προβλήματα πάρα πολλά και οι νέες κόντρες με την Διοίκηση της Π.Α.Ε. πάνε να οδηγήσουν στην εκ νέου αναστολή λειτουργίας του κλαμπ. Αντιθέτως. Ο σύνδεσμος εντάσσεται στην Ομοσπονδία Ανεξάρτητων Συνδέσμων Θύρας 13 και στην συνέχεια στον Ενιαίο Φορέα. Μέρα με την μέρα ολοένα και η δυναμική του κλαμπ μεγαλώνει και ο χώρος πλέον δεν είναι δυνατόν να μας χωρέσει. Στα τέλη του 2007 πέφτει η ιδέα για την δημιουργία μεγαλύτερου συνδέσμου. Η αναζήτηση αρχίζει και το 2008 το νέο πράσινο στέκι είναι γεγονός. Στην αρχή πολλοί ήταν αυτοί που δεν πίστεψαν ότι ο καινούργιος χώρος 160 τ.μ. ,που θα στεγαζόταν πλέον το κλαμπ στην οδό Ιωάννου Λωρή 13 ,θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Έπειτα από πολύ κόπο και ατελείωτες ώρες εργασίας, ο χώρος μεταμορφώνεται και οι δύσπιστοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους. Όλα έτοιμα. Όσα ζήσαμε εκεί θα μείνουν χαραγμένα ανεξίτηλα στην μνήμη μας. Κυριολεκτικά κάθε μέρα πουτάνα όλα. Ο σύνδεσμος της Χίου έχει γιγαντωθεί, δεκάδες οπαδών σε κάθε αγώνα μέσα αλλά και έξω από τον σύνδεσμο και η γειτονιά να θυμίζει καθημερινά Λεωφόρο. Τα εισιτήρια δεν φτάνουν ούτε για ζήτω για να καλύψουμε τις απαιτήσεις των μελών. Αξέχαστες στιγμές. η συμμετοχή μας στην ιστορική πορεία της 13ης Απριλίου του 2008, η γιορτή 45 χρόνων της Θύρας 13 και η εκδρομή στην γιορτή στην Πάτρα. Το σύνθημα «ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ» είναι απλώς η πραγματικότητα, όλοι οι αλλόθρησκοι έχουν  κρυφτεί. Το ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν τους κυνηγάμε, απλώς τους ψάχνουμε. Όμως τα προβλήματα δεν αργούν να έρθουν αφού κάποιοι δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν το ότι το νησί είναι ΠΡΑΣΙΝΟ. Τοπική αυτοδιοίκηση, τοπικά Μ.Μ.Ε., καθημερινά ντου των μπάτσων στο σύνδεσμο, τραβήγματα μελών μας στην ασφάλεια αλλά και εξώδικα από την εισαγγελία προσπαθούν να βάλουν λουκέτο στο σύνδεσμο. Ο πόλεμος πλέον έχει ξεκινήσει και είναι ενάντια σε όλους και σε όλα. Η δράση μας στα γήπεδα και στους δρόμους συνεχίζεται, παντού έχει τσο κ’ λο. Οι gayroi χιώτες καταδότες, πνευματικά παιδιά του Σαρρή, προσπαθούν να μας αντιμετωπίσουν και επιδίδονται σε αγώνα αλλεπάλληλων μηνύσεων επιστρατεύοντας μέχρι φασιστοειδή μπράβους και νταβατζήδες. Την ίδια τακτική ακολουθούν και οι τούρκοι με τους γαύρους του βορρά.  Όλα βρίσκονται στον σωστό δρόμο και η πράσινη σημαία κυματίζει ψηλότερα από ποτέ στο νησί. Η δράση του συνδέσμου δεν σταματάει στα πέταλα και στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Τα κοινωνικά προβλήματα και ο καθημερινός αγώνας επιβίωσης των συνανθρώπων μας δεν μας αφήνουν αδιάφορους. Έτσι προσφέρουμε από την πλευρά μας την όποια βοήθεια μπορούμε, σε είδη πρώτης ανάγκης, για τους συνανθρώπους μας.  Ό,τι δεν κατάφερε το γαυροσύστημα, το καταφέρνει η γαμημένη οικονομική κρίση που μας επέβαλαν οι άχρηστοι πολιτικοί της χώρας. Τα λειτουργικά έξοδα αβάσταχτα, μιας και δεν ήμασταν ποτέ μας επιδοτούμενοι υπάλληλοι κανενός εφοπλιστή ή νομάρχη, ήρθε η στιγμή να μην βγαίνει ούτε το ενοίκιο.Αμέσως και χωρίς καθυστέρηση πάρθηκε η απόφαση ότι μετά από 5 χρόνια ο κύκλος για τον συγκεκριμένο σύνδεσμο έκλεισε ένδοξα και έπρεπε να βρούμε κάτι πιο οικονομικό ως προς τα λειτουργικά του έξοδα. Σε λίγες μέρες ο χώρος βρέθηκε, οι κατάλληλες εργασίες πραγματοποιήθηκαν ( ρουτίνα πια ) και σε μόλις 3 μήνες από την αρχή του 2013 ο σύνδεσμος άνοιξε και πάλι ακριβώς με το ίδιο πάθος, την ίδια ενέργεια την ίδια αγάπη για τον Παναθηναϊκό κρατώντας πάντα την σημαία με το Τριφύλλι ψηλά. Στην οδό Αγαθοκλέους 2 λίγο πιο πέρα από τον προηγούμενο σύνδεσμο, ο τυπάς μας στέκεται επιβλητικά στην είσοδο του κλαμπ να υπενθυμίζει σε όλους ότι «ΣΤΗΝ ΧΙΟ ΜΠΗΚΕ ΟΡΟΣ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΛΕΩΦΟΡΟΣ». Άλλωστε μια επίσκεψη στο νησί και θα νομίζεις ότι περπατάς στα στενά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στο νέο μας στέκι τρεις γενιές οπαδών Παναθηναϊκών της Χίου οι «πιτσιρικάδες του ΄96», οι συνεχιστές του 2008 και οι νέοι του 2013, καθημερινά στο κλαμπ ανταλλάζουν απόψεις και ιδέες, που πάρα την όποια ηλικιακή διαφορά, έχουν κάνει τρόπο ζωής τον Παναθηναϊκό, συνεχίζοντας την ιστορία του CHIOS FAN CLUB est.1996. Έχοντας σαν σκοπό την διάδοση της τεράστιας ιστορίας του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, την μαγεία της Θύρας 13 και την γαλούχηση Παναθηναϊκών οπαδών με αξίες και ιδανικά με όνειρο και οδηγό πως μία μέρα θα τραγουδάμε «είναι τιμή να είμαι οπαδός σου» μέσα στο καινούργιο μας γήπεδο στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας και πάντα μέσα από την ΘΥΡΑ 13.

Ένα 18χρονο ως τώρα ταξίδι με χαρές, πίκρες, αγωνίες, χρεώματα. Ένα ταξίδι μακρύ, δύσκολο αλλά το γαμημένο τόσο ωραίο, που μέσα από αυτό ζούμε το πάθος και την κάυλα μας, που κάναμε φίλους με την ίδια αγάπη για το Τριφύλλι από την Πάτρα, την Αλεξανδρούπολη, την Αθήνα, την Σύρο, την Μυτιλήνη, την Σάμο, την Λήμνο, την Πάρο, την Ρόδο απ’ όλη την Ελλάδα. 1996 – 2013 ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ……Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ μας για όλα όσα έχουμε ζήσει μαζί, αλλά και γι’ αυτά που θα ζήσουμε. Γιατί πολύ απλά ο Παναθηναϊκός είναι η αιτία που η ζωή μας απέκτησε ενδιαφέρον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου